Wokół psychoterapii w podeszłym wieku narosło wiele mitów – że „już za późno”, że „to dla młodych” albo że „w tym wieku trzeba się pogodzić z losem”. Tymczasem badania pokazują jasno: seniorzy równie często, jak młodsze osoby borykają się z depresją, lękiem, żałobą, samotnością czy obniżoną samooceną. Zmiany życiowe – takie jak przejście na emeryturę, utrata partnera, pogarszający się stan zdrowia – mogą przytłaczać, a brak rozmowy i zrozumienia potęguje trudne emocje.
Psychoterapia oferuje bezpieczne miejsce do wyrażania uczuć, porządkowania doświadczeń i uczenia się nowych strategii radzenia sobie z codziennością. Nie chodzi o analizowanie całego życia od początku, ale o lepsze samopoczucie tu i teraz. Wiek nie jest barierą – to często właśnie dojrzałość pozwala lepiej korzystać z terapii i zmieniać swoje życie na lepsze.
Seniorzy najczęściej trafiają na terapię z powodu przewlekłego smutku, poczucia osamotnienia, lęku o przyszłość, napięć rodzinnych lub trudności adaptacyjnych związanych ze starzeniem się. Wielu z nich doświadcza także silnych emocji po stracie bliskich lub czuje się niezrozumianych przez otoczenie. Psychoterapia pomaga zrozumieć źródła tych uczuć i nauczyć się je regulować.
Wspiera także w akceptowaniu ograniczeń zdrowotnych, budowaniu nowych relacji czy odnajdywaniu sensu w codzienności. Dzięki rozmowie z terapeutą seniorzy zyskują większą samoświadomość, spokój wewnętrzny i narzędzia do radzenia sobie z trudnościami. Co ważne, terapia nie musi być długoterminowa – już kilka spotkań może przynieść zauważalną poprawę.
Wybór formy terapii zależy od osobistych potrzeb, możliwości i preferencji seniora.
Niezależnie od wybranej formy, najważniejsze jest, by relacja z terapeutą opierała się na zaufaniu i bezpieczeństwie. Warto podkreślić, że wielu specjalistów ma doświadczenie w pracy z osobami starszymi i rozumie ich specyficzne potrzeby.
Zgłoszenie się do psychoterapeuty nie wymaga skierowania i nie oznacza „choroby psychicznej” – to wyraz dbałości o siebie. Pierwszym krokiem może być rozmowa z lekarzem rodzinnym, który wskaże możliwe formy pomocy, poleci specjalistę lub podpowie, gdzie szukać wsparcia refundowanego. Seniorzy mogą też skorzystać z lokalnych ośrodków pomocy społecznej, poradni zdrowia psychicznego lub fundacji wspierających osoby starsze.
Warto pamiętać, że rozmowa z psychoterapeutą to nie ocena, lecz bezpieczna przestrzeń do bycia wysłuchanym. Wybierając terapeutę, dobrze zwrócić uwagę na jego doświadczenie w pracy z osobami w starszym wieku oraz formę komunikacji, która będzie najwygodniejsza. Nawet jeśli początki wydają się trudne, regularne spotkania mogą odmienić codzienność i przywrócić wewnętrzną równowagę.
Nigdy nie jest za późno, by zadbać o swoje emocje – psychoterapia po 70. roku życia może być najlepszą decyzją dla Twojego dobrostanu.