Skutki przypadkowego podwójnego zażycia leku przez osobę starszą zależą od rodzaju środka, jego działania oraz stanu zdrowia pacjenta. Niektóre suplementy czy łagodne środki przeciwbólowe, mogą nie wywołać żadnych objawów. Inne, takie jak leki nasercowe, przeciwzakrzepowe, insulinowe czy psychotropowe, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji: zaburzeń rytmu serca, krwawień, hipoglikemii czy senności.
U seniorów ryzyko jest jeszcze większe z uwagi na osłabione funkcje nerek i wątroby, które wolniej metabolizują substancje aktywne. Dlatego każda sytuacja podwójnego dawkowania powinna być traktowana poważnie – nawet jeśli objawy nie są natychmiast widoczne. Kluczowe znaczenie ma szybkie rozpoznanie problemu i odpowiednia reakcja.
W przypadku podejrzenia, że senior przyjął podwójną dawkę leku, pierwszym krokiem powinno być zachowanie spokoju i dokładne sprawdzenie, o jaki preparat chodzi. Należy odczytać nazwę leku, godzinę zażycia oraz ilość przyjętej substancji. Jeśli możliwe – warto sprawdzić ulotkę dołączoną do opakowania. W przypadku leków o wąskim indeksie terapeutycznym (np. insulina, digoksyna, warfaryna), należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub wezwać pomoc medyczną.
W wielu przypadkach nie należy podejmować samodzielnych działań, takich jak prowokowanie wymiotów. Lekarz może zadecydować o konieczności obserwacji, podania węgla aktywnego lub hospitalizacji. Warto też zanotować objawy, jakie wystąpiły – to pomoże ocenić ryzyko i dobrać właściwe postępowanie.
Przyczyny podwójnego dawkowania u osób starszych mogą być różnorodne. Najczęściej wynika to z zaburzeń pamięci, dezorientacji lub niewłaściwej organizacji farmakoterapii. Seniorzy często nie prowadzą notatek dotyczących przyjmowania leków lub mylą opakowania, szczególnie gdy są one podobne z wyglądu. Czasem winne są również zmiany wzroku czy słuchu, przez które pacjent nie zauważa różnicy między preparatami lub nie dosłyszy poleceń lekarza.
U niektórych osób występuje także tendencja do samodzielnego modyfikowania dawek, np. w celu przyspieszenia działania leku. Zdarza się też, że seniorzy przyjmują leki o tej samej substancji czynnej pod różnymi nazwami handlowymi – co prowadzi do nieświadomego przedawkowania.
Aby ograniczyć ryzyko zdublowania dawki, warto wprowadzić proste, ale skuteczne rozwiązania organizacyjne. Podstawą jest prowadzenie harmonogramu lub dzienniczka dawkowania – może to być notes, tabela na lodówce albo specjalna aplikacja mobilna. Dobrym rozwiązaniem są także kasetki na leki z podziałem na dni tygodnia i pory dnia, które ułatwiają kontrolę nad przyjmowanymi środkami.
Seniorom z zaburzeniami pamięci zaleca się stałe wsparcie opiekuna lub członka rodziny – codzienne przypomnienie o lekach może zapobiec błędom. Warto też regularnie przeglądać wszystkie stosowane leki z farmaceutą lub lekarzem, by uniknąć dublowania preparatów o tej samej substancji czynnej. Im bardziej przejrzysta i uporządkowana jest farmakoterapia, tym mniejsze ryzyko, że senior popełni groźny błąd.