Hazard po 60. roku życia. Kiedy rozrywka przestaje być niewinna?

Dlaczego seniorzy sięgają po hazard po 60. roku życia?

Hazard w wieku senioralnym rzadko pojawia się bez powodu. Po 60. roku życia wiele osób doświadcza dużych zmian życiowych: przejścia na emeryturę, utraty codziennej rutyny, zmniejszenia kontaktów społecznych czy pogorszenia stanu zdrowia. Dla części seniorów gry losowe stają się sposobem na wypełnienie pustki i nadanie dniom struktury. Regularne wizyty w kolekturze, kasynie czy logowanie się do gier online dają poczucie celu, emocji i przynależności.

Hazard bywa też ucieczką od smutku, lęku, poczucia samotności czy nudy. Warto pamiętać, że osoby starsze często wychowywały się w przekonaniu, że „małe granie” nie jest problemem, a reklamy gier losowych dodatkowo wzmacniają przekaz o łatwej wygranej i poprawie sytuacji finansowej. Dla seniorów z ograniczonym budżetem emerytalnym wizja dodatkowych pieniędzy może być szczególnie kusząca.

Granica między zabawą a uzależnieniem

Nie każdy senior, który gra w gry losowe czy zdrapki, ma problem z hazardem. Kluczowe jest jednak rozpoznanie momentu, w którym rozrywka zaczyna wymykać się spod kontroli.

• Sygnałem ostrzegawczym jest sytuacja, gdy myśli o grze pojawiają się coraz częściej, a senior planuje dzień wokół możliwości zagrania.
• Niepokojące może być także zwiększanie stawek, granie „na stratę” w celu odzyskania pieniędzy lub ukrywanie wydatków przed rodziną.

Wiele osób po 60. roku życia bagatelizuje te objawy, tłumacząc je „hobby” lub „prawem do przyjemności na emeryturze”. Tymczasem hazard problemowy może prowadzić do pogorszenia zdrowia psychicznego, nasilenia objawów depresji i lęku, a także do konfliktów rodzinnych. Seniorzy są szczególnie narażeni na poczucie wstydu i niechęć do szukania pomocy, co sprawia, że problem często narasta w ukryciu.

Skutki hazardu dla zdrowia, relacji i bezpieczeństwa finansowego seniora

Hazard może mieć poważne konsekwencje, które wykraczają daleko poza sferę finansową. Stały stres związany z grą, stratami lub oczekiwaniem na wygraną obciąża układ nerwowy i może nasilać problemy zdrowotne, takie jak nadciśnienie, choroby serca czy zaburzenia snu. U seniorów częściej obserwuje się także pogorszenie koncentracji i pamięci, co w połączeniu z hazardem zwiększa ryzyko impulsywnych decyzji finansowych. Relacje z bliskimi często ulegają osłabieniu, ponieważ pojawia się brak zaufania, konflikty i poczucie niezrozumienia.

Dla wielu rodzin problemem staje się także wsparcie finansowe seniora, który traci kontrolę nad wydatkami. W skrajnych przypadkach hazard prowadzi do zadłużenia, sprzedaży cennych przedmiotów czy korzystania z pożyczek. Seniorzy, którzy latami budowali poczucie bezpieczeństwa, mogą w krótkim czasie je utracić, co dodatkowo pogłębia stres i izolację społeczną.

Jak reagować i gdzie szukać wsparcia, gdy hazard staje się problemem?

Wsparcie powinno być dostosowane do potrzeb seniora, z uwzględnieniem jego sytuacji zdrowotnej, emocjonalnej i życiowej. Kluczowa jest spokojna rozmowa, oparta na empatii i zrozumieniu, a nie na krytyce. W wielu przypadkach pomocna okazuje się konsultacja z psychologiem lub psychiatrą, którzy mają doświadczenie w pracy z osobami starszymi. Wsparcie terapeutyczne pomaga zrozumieć mechanizmy uzależnienia, nauczyć się radzenia sobie z emocjami oraz odbudować poczucie kontroli nad własnym życiem.

Równie ważne jest zaangażowanie rodziny i stworzenie bezpiecznego środowiska, które sprzyja zdrowym formom spędzania czasu. Aktywność społeczna, nowe zainteresowania i regularny kontakt z innymi ludźmi mogą znacząco zmniejszyć ryzyko powrotu do hazardu. Jeśli rozrywka zaczyna kosztować zdrowie i spokój, to znak, że warto sięgnąć po pomoc.